Oost-Timor

Oost-Timor, de nieuwste aanwinst op de landenlijst van Henk. Het land beslaat de helft van het eiland Timor en is een voormalige Portugese kolonie. In 1974 na de dood van de Portugese dictator Salazar kreeg Oost-Timor onafhankelijkheid. Maar dat duurde niet lang. In 1975 viel Indonesië, met instemming van de US en Australië, het land binnen. Een vrijheidsstrijd van 25 jaar volgde. Pas na de periode Suharto kreeg Oost-Timor de mogelijkheid een zelfstandige staat te vormen. In 2002 werd de eerste echte Oost-Timorese regering operationeel. Dit alles leerden we in het enige museum dat de hoofdstad Dili rijk is. 

We hadden ons voorbereid om weer Portugees te spreken. Bahasa was ons goed afgegaan in Indonesië. De woorden kwamen als vanzelf weer boven. Ons Portugees leek verdwenen te zijn. We hebben nog wel samen geoefend onderweg, maar haalden de talen door elkaar. 
Tot onze verbazing wordt hier niet of nauwelijks Portugees gesproken, ook al is het de officiële taal. Men spreekt een lokale taal en iedereen kent Bahasa. Merkwaardig, want alle officiële stukken zijn in het Portugees. Afijn, we redden ons prima met Bahasa. Dili is een stadje aan de kust, met heel veel brommertjes, weinig bezienswaardigheden en veel winkeltjes gerund door Chinezen.

Bij aankomst gingen we net als alle buitenlanders, bijna allemaal Australiërs, in de rij staan voor een  ‘Visa on Arrival’  Toen we na een uur aan de beurt waren, bleek dat Nederlanders geen visum meer nodig hebben. Wel zo gemakkelijk, maar als je geen landenverzamelaar bent kan je Oost-Timor beter overslaan.