Onderweg

We passeren verschillende grenzen en bij elke grens zijn de ‘spelregels’ -ook voor onze reisleider- een verrassing. We staan in lange rijen, vullen onbegrijpelijke  formulieren in en laden de koffers op- en af de bus. Na corona zijn de procedures complexer geworden. Uiteindelijk bemachtigt iedereen de nodige stempels. 

Vanuit Nicaragua rijden we via Honduras (geel gebied) naar El Salvador. Op de Pan American Highway worden we verschillende malen gestopt door gewapende militairen op zoek naar illegale migranten. Maar na een blik in onze bus, vrijwel allemaal grijze haren, mogen we doorrijden. Het is duidelijk dat wij niet op reis zijn naar het ‘beloofde land’ Amerika. 

In El Salvador bezoeken we een lokaal oorlogsmuseum. Een oorlogsveteraan vertelt over de strijd tussen het leger, de machthebbers en de lokale bevolking die verdacht werd van communistische sympathieën. Het was ten tijde van de Koude Oorlog, Amerika (president Reagan) trainde het leger in de tactiek van de verschroeide aarde. Dorpen zijn uitgeroeid en platgebrand, 100.000 burgers (totale bevolking 7 mln.) zijn tijdens deze 20-jarig durende oorlog omgekomen (1971-1992). De indianen en hun cultuur zijn weggevaagd.

We logeren in Suchitoto, een charmant dorpje, met slaperige straatjes en kleurrijke huizen. Het is er vredig en we genieten van de bergachtige omgeving.